W odpowiedzi odwzajemniła tylko uśmiech. W oczach dziewczyny pojawiły się iskierki, a w duchu czuła niesamowitą radość z tego spotkania.
- No dobrze.
Usłyszała za pleców.
- Co powiesz na gorącą czekoladę?
Chłopak chwycił Karin za rękę i pociągną przed siebie. Dziewczyna poczuła jak momentalnie mocniej bije jej serce, a endorfiny chyba przekroczyły dopuszczalną wartość tolerancji.
-Z wielką chęcią.- Uścisnęła jego dłoń.

Chwilę później znaleźli się w małej kafejce, Karin po wejściu rozcierała zmarznięte dłonie. Rozejrzała się dookoła. Wszędzie były ciepłe kolory, w wazonie świeże kwiaty, to wszystko sprawiało że wchodząc do pomieszczenia zimno przestawało doskwierać. Usiedli w narożniku, a kelnerka od razu przyniosła menu.
Dziewczyna powiesiła kurtkę na wieszaku i usadowiła się przy stole próbując ułożyć swoje rozwiane kosmyki na których jeszcze przez krótką chwile zalegały płatki śniegu.

Dziewczynę ogarnęło dziwne uczucie, radość, ciepło które rozpierało ją od sierotka a to tylko za sprawą chłopaka ? Z niecierpliwością rozglądała się po korytarzu gdy nagle poczuła mocny uściska na swym ramieniu.
Usłyszała głos chłopaka;
- Mam coś dla ciebie.
Karin spojrzała na Shina zaskoczona,ale po chwili chyba już wiedziała co to jest za niespodzianka. Zaciągnął ją przed klasę w której na ogół odbywały się zajęcia geografii, zabrał od niej atlasy i śmiałym krokiem wszedł do klasy.
Na początku dziewczyna stała jak wryta, za drzwiami ale jednak ciekawość była większa. Wychyliła się za otwartych drzwi dokładnie w tym momencie kiedy chłopak wygłaszał swoją intencję:
Czy mógłbym pożyczyć jedną z uczennic... do końca zajęć?
Karin wmurowało. Pożyczyć mnie? Ale nie zastanawiała się nad tym dłużej, gdyż poczuła na sobie nienawistny wzrok wszystkich dziewczyn obecnych w klasie.

Tak jak szybko Shin znalazł się w klasie tak szybko z niej wyszedł a Karin za nim.
- Załatwię to, więc się nie martw.
Dziewczyna ujrzała pierwszy raz od paru miesięcy jego uśmiech, który był spontaniczny. Szybko odwzajemniła go. Skierowali się do drzwi wyjściowych, a Karin jeszcze przed wyjściem skoczyła szybko do szatni po płaszczyk i buty zimowe. Owinęła się niedbale szalikiem i wyszli na zewnątrz.
Śnieg właśnie chyba dawał swój koncert, w którym główną rolę grały delikatne dźwięki zamienione w płatki śniegu dryfujące w powietrzu. Aura była magiczna, a Święta które się zbliżały dodawały tym chwilą jeszcze większego uroku.
Karin czuła jak pod jej nogami delikatnie skwierczy świeży śnieg, a jej długie kręcone włosy przyozdobiły się białymi śnieżynkami. Spojrzała w stronę chłopaka który stał obok niej wpatrzony w jej postać.
-Shin, ty jesteś szalony. -Zaśmiała się na głos. - Dyrektor będzie zły.

Karin nie raz myślała o ich spotkaniu, ale nawet przez myśl jej nie przyszło że odbędzie się to w taki sposób. Odbierając od chłopaka atlasy delikatnie skinęła głową dziękując. Stała teraz jak istna figura woskowa wpatrzona  w oczy chłopaka, których spojrzenia nieraz gniewnego bardzo brakowało.
Nastała cisza którą przerwał głos Shina:
- Chyba się gdzieś teraz spieszysz... - To nie najlepszy moment na rozmo-
Lecz dalszą wypowiedz urwał dźwięk telefonu. Karin widziała tylko plecy chłopaka który coś gestykulował w oddali. I to w takim momencie, eh ja to mam szczęście. Kurde muszę iść do klasy, ale co z Shinem ?
Dziewczyna nie wiedziała którą ma wybrać opcję, tak czy siak będzie źle. Tylko która decyzje będzie ją kosztować mniej. Dawno nie widziała się z chłopakiem a na dodatek miała ogromną ochotę z nim porozmawiać.

Rozejrzała się po korytarzu, błądziła namiętnie wzrokiem jakby miała znaleźć odpowiedź na dręczące ją pytanie. Spojrzała jeszcze raz na chłopaka. Uśmiechnęła się pod nosem. Shin co ty ze mną robisz ?
Pokiwała głową nie dowierzając swojej decyzji.
Trudno, ostatecznie mogę powiedzieć nauczycielowi, że porwali mnie kosmici.